အတုယူသင္႔တဲ႔ အျပဳအမူ

ကၽြန္ေတာ္အခုဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာပါတဲ႔ စာေၾကာင္းေလးကို ေတာ္ေတာ္ေလးကို သေဘာက်ေနမိတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ဘေလာက္မွာတင္ဖို႔ စဥ္စားမိတယ္။ စာေရးသူကေတာ႔ ဦးသိန္းေရႊ ေရးတာျဖစ္ၿပီး စာအုပ္
နာမည္ကေတာ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈပညာပါ ။ အဲဒီစာအုပ္ထဲကမွာ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုး စာပိုဒ္ေလးကို ေရႊးထုပ္ၿပီး တင္
ျပသြားပါမယ္။

အမ်ိဳးသား စီပြားေရးတိုးတက္ေရးကို ကိုယ္႔အေရးဟု သေဘာထားတက္ၾကပံု

တစ္ခါက ျဗိတိသွ်ကုန္သည္ၾကီး တစ္ဦးသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ မီးရထား ပထမတန္းတြဲတစ္တြဲတင္ ဂ်ပန္အဘိုးၾကီးတစ္ဦး
ႏွင္႔ တစ္ခန္းတည္းစီးၿပီး ခရီးသြားေနစဥ္ မွတ္သားေလာက္ေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ရသည္ ။ မိမိေရွ ႔တြင္ ထိုင္
ေနသည္႔ ဂ်ပန္အဘိုးၾကီးသည္ ရထားတြဲထိုင္ခံု စုတ္ျပဲေနသည္ကို ကိုယ္တိုင္ခ်ုဳပ္လုပ္ေနသည္ကိုေတြ႔သျဖင္႔ ၿဗိတိသွ်
ကုန္သည္က အဘိုးၾကီးမွာ မီးရထားအမႈထမ္းတစ္ဦးျဖစ္မည္ဟု တြက္လိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ အဘိုးၾကီး၏ လက္ဆြဲ
အိတ္ေပၚတြင္ ေရးထားသည္႔ရာထူးမွာ ထင္ရွားေသာ ဂ်ပန္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၏ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမႈးျဖစ္ေၾကာင္း
ေတြ႔ရ၏။ ထိုအခါမွ ပိုမို အံ႕ၾသသြားကာ “ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ” ဟု အဘိုးၾကီးအား ေမးရာ၊ အဘိုးၾကီးက ခပ္ေအး
ေအးပင္ “ထိုင္ခံုစုတ္ျပတ္ေနတာကို ခ်ဳပ္ေနတာပါ” ဟုေျဖ၏။ ၿဗိတိသွ်ဧည္႔သည္က “မီးရထားထိုင္ခံုစုတ္ၿပဲေနတာ ခင္ဗ်ား
နဲ႔ ဘာမွ်မဆိုင္ဘူးမဟုတ္ဘူးမဟုတ္ပါလား” ဟုျပန္ၿပီးေျပာ၏ ။ အဘိုးၾကီးက “ဘယ္ႏွယ္႔ မဆိုင္ရမလဲဗ်ာ၊ မီးရထားပိုင္
ထို္င္ခံုဟာ တစ္မ်ိဳးသားလံုးပိုင္တဲ႔ ထိုင္ခံုပဲ ၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုးပိုင္တဲ႔ ထိုင္ခံုဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ထိုင္ခံုဆိုလဲ ဟုတ္တာေပါ႔
ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အစုတ္ကို ျပင္ခ်ဳပ္တာ ကၽြန္ေတာ္႔အလုပ္မဟုတ္ဘူးလား” ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသားတို႔က
တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံႏွင္႔ ခ်ီၿပီးျဖစ္ေစ ေကာင္းစားရန္မွာ ေခၽြတာမႈႏွင္႔ အလုပ္ကို ရိုးရိုးသားသားလုပ္ကိုင္ၾကမွသာ ျဖစ္
ႏိုင္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ နားလည္ထားသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ ။